Celem artykułu jest charakterystyka i analiza prawdopodobnego kształtu niepowstałej ekranizacji "Jądra ciemności" Josepha Conrada, którą przez lata próbował zrealizować Andrzej Wajda. Korzystając z archiwalnych materiałów: notatek, listów, Odp: Jądro ciemności- plan wydarze. Napisano 06-01-2008 12:09, przez Żanetka. Powrót do Londynu po długotrwałej podróży morskiej.Jądro ciemności - plan wydarzeń, Jądro Ciemności - Joseph Conrad - streszczenie i opracowanie. klp.pl Lektury Analizy i interpretacje Motywy literackie Epoki .Jądro ciemności » • Plan wydarzeń. „Jądro ciemności” - Joseph Conrad - Plan wydarzeń . 1. Przymusowy postój załogi jachtu „Nellie” u ujścia Tamizy. 2. Zachwycanie się pięknem rzeki. 3. Rozmyślania Marlowa. 4. Opowieść Marlowa o dziecięcych planach. 5. Spotkanie z prezesem spółki handlowej. 6. Wizyta Marlowa u ciotki i lekarza. 7. Podróż parowcem z Europy Tytuł powieści Josepha Conrada Jądro ciemności ma znaczenie symboliczne. Jądro – słowo najwłaściwsze dla oddania niedostępności najgłębszych zakątków afrykańskiego lądu, ale i ludzkiej duszy. Z kolei ciemność może symbolizować brak nadziei, apokaliptyczny czas, obraz piekielnego świata, zmierzającego ku zagładzie. jądro ciemności - Joseph Conrad - Czas i miejsce akcji. Szacuje się, że na zarządzanych przez Belgów plantacjach kauczuku zginęło w latach 1885-1908 od 5 do nawet 15 mln osób, a kolejne miliony zostały trwale okaleczone bądź zmarły na skutek głodu i chorób. Ta zatrważająca liczba ludzkich istnień z pewnością jest jeszcze Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Akcja rozgrywa się końcem XIX wieku na rzece Tamizie. Opowieść Marlowa przenosi ją do Brukseli i Belgijskiego Kongo. przymusowego postoju na Tamizie członkowie załogi krążownika „Nellie” mieli właśnie usłyszeć kolejną z niezliczonych opowieści swojego kompana Marlowa, który był jedynym zawodowym marynarzem na pokładzie. dotyczyła pewnej rzeki w Afryce, która od najmłodszych lat była dla Marlowa upragnionym celem podróży. Kiedy wreszcie nadarzyła się okazja zatrudnienia na jednym z parowców pływającym w górę tej rzeki, bohater postanowił poruszyć niebo i ziemię, aby zdobyć tę posadę. Dzięki wstawiennictwu wpływowej ciotki udało mu się. wyruszeniem na czarny ląd młody marynarz musiał stawić się do grobowego miasta, ponieważ tam właśnie mieściła się siedziba spółki handlowej, dla której miał pracować. Załatwienie formalności trwało niecałe trzydzieści sekund. rutynowych badaniach lekarskich i kurtuazyjnej wizycie u ciotki Marlow znalazł się na pokładzie parowca, który miał zawieźć go do nowego miejsca pracy. ze starego kontynentu na czarny ląd zajął aż trzydzieści dni, ponieważ okręt miał wiele przystanków na swojej drodze Marlowa przykuła niezmienność afrykańskiego krajobrazu. Bohater miał wrażenie, że przez trzydzieści dni widok za burtą był wciąż taki sam – nabrzeże porośnięte tak szczelnie roślinnością, że wydawało się, iż musiała panować tam ciemność. dopłynięciu do delty wielkiej rzeki, marynarz musiał ponownie się na inny statek, a po jakimś czasie wreszcie zjawił się na pierwszej stacji towarzystwa. Widok, jaki tam zastał był przerażający – słaniający się z wykończenia i umierający czarnoskórzy i w kontraście do nich schludnie, na biało, ubrany księgowy. jako pierwszy opowiedział marynarzowi o tajemniczym panu Kurtzu, czyli najlepszym łowcy kości słoniowej, jaki kiedykolwiek pracował dla towarzystwa handlowego. z karawaną Marlow udał się do stacji centralnej, która była oddalona od pierwszej o piętnaście dni marszu. Na miejscu bohater dowiedział się, że parostatek, na którym miał pływać, ma uszkodzone dno. Dyrektor stacji domagał się, aby marynarz jak najszybciej naprawił okręt, ponieważ w głębi kraju pan Kurtz zapadł na ciężką chorobę i wymagał natychmiastowego transportu. strona: - 1 - - 2 - - 3 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE JĄDRO CIEMNOŚCI Czterej przyjaciele zebrani na pokładzie wycieczkowego żaglowca „Nellie", zakotwiczonego na londyńskim nabrzeżu Tamizy, słuchają opowieści kapitana Marlowa o jego wyprawie do Afryki centralnej. Marlow wspomina, że wrócił do Londynu po sześciu latach spędzonym na podróżach na Oceanie Indyjskim, Pacyfiku, Dalekim Wschodzie. Postanowił zostać kapitanem statku i zająć się handlem na rzece. Posadę załatwiła mu ciotka, która miała znajomego w administracji spółki handlowej. Marlow otrzymał nominację na stanowisko kapitana parowca w miejsce zmarłego niedawno kapitana Freslevena, który został zabity w bójce z tybulcami. Doszło do konfliktu między nim, a tybulcami o dwie czarne kury. Duńczuk poczuł się oszukany przez staego Murzyna i zaczął go bić kijem. Na pomoc staruszkowi przyszedł syn naczelnika wioski, który dźgnął kapitana włócznią. Potem tubylcy obawiając się zemsty białych opuścili wioskę i uciekli. Zaczyna on swą opowieść od relacji ze spotkania z dyrektorem spółki handlowej, posiadającej statki żeglujące po rzece Kongo. W biurze Kompanii siedziały dwie kobiety – jedna gruba, druga szczupła, robiły na drutach coś z czarnej wełny. Marlow pomyślał, że pilnują bram Ciemności i dziergają ciemną wełnę, jak ciepłu całun. Potem Marlow spotkał się doktorem, który mu zmierzył czaszkę, ponieważ prowadził badania naukowe. Następnie udał się do ciotki, aby pożegnać się z nią. Po krótkich przygotowaniach Marlow wyruszył francuskim statkiem płynącym do Afryki wzdłuż wybrzeża, a w czasie podróży ma okazję obserwować kraj i tamtejszych ludzi. Po trzydziestu dniach u ujścia Konga przesiadł się na inny statek, płynący w górę rzeki do stacji spółki. Dowodził nim Szwed. Marlow dostrzega wielu wynędzniałych, wycieńczonych z głodu czarnych niewolników, wykonujących bezcelową i bezużyteczną pracę. Na ich tle wyróżnia się mocno zaskakującą elegancją główny buchalter spółki. To od niego Marlow po raz pierwszy usłyszał o Kurtzu. Po dziesięciu dniach bohater wyrusza z karawaną złożoną z sześćdziesięciu ludzi w pieszą wędrówkę do odległej o 200 mil stacji centralnej. Po przybyciu na miejsce dowiaduje się, że statek, którym miał dowodzić, zatonął. Marlowowi nie pozostaje zatem nic innego, jak zorganizować jego wydobycie i naprawę. Kilkumiesięczny pobyt w stacji daje bohaterowi okazję do poczynienia obserwacji o stosunkach panujących w koloniach. Wciąż mówi się wszędzie o kości słoniowej. Zaraza bezrozumnej chciwości przenikała to wszystko, jak trupi odór. Biali udają, że pracują, a tak naprawdę głównym ich zajęciem są knowania i spiski. Chodzi im jedynie o to, aby ich udziały w zyskach z handlu kością słoniową były jak największe. Od wielu napotykanych w czasie podróży ludzi Marlow słyszy opinie o Kurtzu, agencie z odległej stacji. Od jakiegoś czasu walczył on z chorobą i to właśnie Marlow miał płynąć mu na ratunek. Wszyscy mówili o Kurtzu jako o człowieku wybitnym, niepospolitym, który przysyłał więcej kości słoniowej niż wszyscy inni agenci razem wzięci. Był jednocześnie posłańcem miłosierdzia i nauki, i postępu, i diabli wiedzą czego jeszcze – tak o Kurtzu wyraził się spotkany podczas podróży fabrykant cegły. Marlow orientuje się, że dyrektor i jego zwolennicy byli niechętni Kurtzowi, obawiali się go, więc prawdopodobnie celowo opóźniali wyruszenie statku z ratunkiem. Mimo utrudnień Marlow naprawia statek i wyrusza wreszcie w górę rzeki do najwcześniejszych początków świata, kiedy roślinność panoszyła się na ziemi, a wielkie drzewa były królami. Bohater, otoczony pierwotną dżunglą, czuje się mały i zagubiony, przerażają go i jednocześnie fascynują jej dzicy mieszkańcy. Od lęków uwalnia go praca – statek wymaga ciągłych napraw, a żegluga po nieuregulowanej rzece koncentracji i uwagi. W odległości 50 mil od stacji Kurtza wędrowcy docierają do trzcinowej chaty, obok której znajdują stos drewna, a w środku starą żeglarską książkę i tajemniczą wiadomość, by się spieszyli, ale płynęli ostrożnie. Następnego dnia w gęstej mgle napada na nich grupa tubylców, zasypując statek strzałami. Ginie sternik, ale dzięki broni palnej atak udaje się odeprzeć. Pages: 1 2 [b]Plan wydarzeń[/b] przyjaciół na jachcie. Marlowa: a)zaciągnięcie się do służby w spółce handlowej, b)Bruksela- podpisanie umowy i wyjazd do stacji spółki, c)naprawa parowca, d)wyprawa do stacji Kurtza, e)droga powrotna, śmierć Kurtza, f)wizyta Marlowa u narzeczonej Kurtza. artykuł aby odblokować treść[b]Plan wydarzeń[/b] przyjaciół na jachcie. Marlowa: a)zaciągnięcie się do służby w spółce handlowej, b)Bruksela- podpisanie umowy i wyjazd do stacji spółki, c)naprawa parowca, d)wyprawa do stacji Kurtza, e)droga powrotna, śmierć Kurtza, f)wizyta Marlowa u narzeczonej Kurtza. wypracowaniaPlan wydarzeń - "Jądro ciemności"Jądro Ciemności, Rozdział I Opis załogi jola krążowniczego Rozpoczęcie przez Marlowa opowieści Relacja z 6 lat pracy na morzu Powrót do Anglii Zaciąg do kompanii handlowej Uzyskanie stopnia kapitana Podróż do Afryki Opis placówki w pobliżu ujścia Konga Rozmowy z Księgowym i oczekiwanie na karawanę. Wędrówka do stacji centralnej. Kilkumiesięczna naprawa okrętu w stacji centralnej. Przybycie Wyprawy Odkrywczej Eldorado Jądro Ciemności, Rozdział II Rejs do placówki Kurtza. Rozmowa z rosyjskim marynarzem w stacji wydarzeń "Jądro ciemności"1 Spotkanie przyjaciół na jachcie 2 Opowieść Marlowa: Zaciągnięcie do służby w spółce podpisanie papierów w głównej siedzibie spółki, która znajdowała się w Brukseli podróż wzdłuż Kongo naprawa parowca wyprawa do stacji Kurtza napad na parowiec przez tubylców droga powrotna i śmierć Kurtza wizyta Marlowa u narzeczonej KurtzaOkreśl problem jaki podejmują w swoich dziełach Joseph Conrad ,, Jądro ciemności” oraz Francis Coppola ,,Czas apokalipsy”. Udowodnij, że te teksty kultury nawzajem się w dzisiejszych czasach bardzo rzadko sięgają po książki, wolą obejrzeć jakiś ciekawy film w domu czy też w kinie. Z myślą o tym, by nie zapomnieć o naszym dziedzictwie pojawiają się filmy, które są adaptacją książki. Taka ekranizacja nie ukazuje nam jednak wszystkiego, co pojawia się w książce, dlatego możemy dopatrzyć się pewnych niezgodności. Zawsze znajdziemy wątek, który nie pokrywa się między filmem a książką. Oczywiście najważniejszy problem jest wydarzeń mitu pt. ''Dedal i Ikar'' króla Minosa na Krecie. 2. Budowa labiryntu przez Dedala. 3. Tęsknota architekta za ojczyzną. 4. Plan ucieczki 5. Przygotowania Dedala i Ikara do lotu. 6. Lot uciekinierów. 7. Śmiertelny upadek Ikara. 8. Rozpacz ojca. 9. Nazwanie wyspy Ikarią i morza Ikaryskiego. 10. Zatrzymanie mistrza na wydarzeń lektury Opowieść WigilijnaChciwość Scrooge`a i jego praca. Zaproszenie Scrooge`a na obiad Bożonarodzeniowy przez siostrzeńca. Odmowa płacy na fundację. Koniec pracy. Powrót do domu Scrooge`a. Nawiedzenie Ebenezera przez Marleya. Zapowiedź trzech duchów. Wizyta pierwszego ducha przeszłych Świąt Bożego Narodzenia. Przekazanie celu nawiedzenia. Drugi duch teraźniejszych świąt. Przemyślenie swojej sytuacji przez Scrooge`a. Trzeci duch- przyszłości. Strach Scrooge`a Nawrócenie Ebenezera. Pierwszy dobry uczynek Scrooge`a. Geneza „Jądro ciemności” zostało opublikowane w 1899 roku. Na powstanie mikropowieści Josepha Conrada miały wpływ osobiste doświadczenia autora. Pracował on bowiem jako dowódca rzecznego parowca dla Belgijskiej Spółki Akcyjnej do handlu z Górnym Kongo. W Afryce pisarz poczynił obserwacje na temat życia tubylców i ich nieludzkiego traktowania przez europejskich kolonizatorów. Czas i miejsce akcji Akcja mikropowieści rozgrywa się pod koniec XIX wieku na statku „Nellie” na Tamizie. Opowiadanie Marlowa, zajmujące większą część dzieła, sięga natomiast do czasów wcześniejszych i rozgrywa się w Kongo oraz w Brukseli. Motywy Motyw podróży – bohaterowie „Jądra ciemności” są w ustawicznej podróży: po Tamizie i po wybrzeżach Afryki. Motyw dzikiego lądu – najważniejsze miejsce w powieści zajmuje obraz Afryki widzianej oczami białego człowieka. Motyw kolonializmu – „Jądro ciemności” przedstawia prawdziwe oblicze europejskiej polityki kolonialnej prowadzonej wobec Afryki. Problematyka Najważniejszym kręgiem znaczeniowym „Jądra ciemności” jest poruszenie problemu europejskiego imperializmu i polityki kolonialnej. Conrad niezwykle sugestywnie demaskuje oblicze cywilizowanych białych ludzi, którzy pod płaszczykiem wprowadzenia zmian cywilizacyjnych w Afryce, czynią z niej ląd darmowych niewolników i źródło materialnego zysku. Z drugiej strony sam Conrad nie pozostaje wolny od filozofii kolonialnej, a jego powieść wpisuje się w jej narrację. Chodzi tu o nieuzasadnione przekonanie człowieka Zachodu o swojej wyższości wobec innych kultur. W "Jądrze ciemności" umysłowość kolonialna w kontakcie z Obcym nie potrafi go zaakceptować, ale zawsze niszczy i podporządkowuje swoim kategoriom myślenia. Poznawanie Innego jest tu tożsame z jego totalną destrukcją. Innemu odmawia się prawa do człowieczeństwa – tubylcy afrykańscy są bowiem całkowicie odhumanizowani w oczach ludzi Zachodu. Charakterystyka Marlowa Charlie Marlow to młody marynarz, który dzięki protekcji ciotki uzyskuje wymarzoną posadę dowódcy parowca i wyrusza w podróż do Afryki. Od dzieciństwa bohater fantazjuje o dalekich wyprawach, jednak kiedy jest u progu rejsu ogarnia go złowrogie przeczucie. Rzeczywiście czarny ląd nie okazuje się krainą mlekiem i miodem płynącą, ale miejscem cierpienia czarnoskórych ludzi, bezwzględnie wykorzystywanych przez kolonialistów. Obserwacja skutków europejskiego imperializmu robi na Marlowie olbrzymie wrażenie. Jeszcze większy wpływ wywiera jednak na nim spotkanie z Kurzem, miejscowym guru, człowiekiem-legendą. Marlow, podobnie jak miejscowa ludność, jest przekonany o jego wyjątkowości. Kiedy jednak odkrywa prawdziwe oblicze władzy Kurza, jest wstrząśnięty. Mimo to, po śmierci Kurza wypełnia jego ostatnią wolę i oddaje raport Kurza na temat Afryki instytucji, dla której pracował. Odwiedza również narzeczoną agenta handlowego i okazuje jej wiele współczucia. Marlow jest przede wszystkim typem obserwatora, nie chce angażować się w działania na czarnym lądzie, co podkreśla jego opór wobec europejskiego kolonializmu. Z drugiej strony Afryka jest dla niego zupełnie obca, nie potrafi jej poznać, ale też nie chce jej zdobyć czy wykorzystać. Ów dystans bohatera jest zatem paradoskalnie mocno osadzony w myśleniu kolonizatora, przekonanym o własnej wyższości wobec dzikich. Mimo to Marlowe dysponu wysoką wrażliwością moralną – przeraża go zalecenie Kurza, żeby wytępić wszystkich tubylców. Charakterystyka Kurza Kurz to tajemnicza i odrażająca postać, którą poznajemy dzięki opowieści Marlowa. Jest on synem Anglika i Francuzki, przybywa do Afryki, by prowadzić dochodowe interesy w handlu kością słoniową oraz sporządzić raport na temat dzikiego lądu. Wiadomo, że jest to człowiek wielu talentów: posiada zdolności plastyczne i muzyczne. Co więcej, Kurz dysponuje niezwykłą charyzmą, dzięki której szybko staje się miejscowym guru. Postępowanie mężczyzny w Kongo jest okrutne. Kurz organizuje własną tubylczą armię i rzeszę niewolników, ma również piękną czarnoskórą kochankę, pomimo że w Europie czeka na niego narzeczona. Wszyscy przeciwnicy Kurza zostają przez niego wymordowani, a ich głowy Kurz wbija na pale dookoła swojego domu. Jednocześnie mężczyzna roztacza wokół siebie aurę wyjątkowości. Wszyscy, zarówno biali, jak i czarni, uważają go za człowieka-legendę, obdarzonego niemal nadludzkimi zdolnościami. Kurz prowadzi skrupulatne obserwacje na temat tubylczego ludu Konga, sporządza drobiazgowy raport i robi fotografie dla instytucji o znamiennej nazwie – Towarzystwa Tępienia Dzikich Obyczajów. Jak się okazuje, najważniejszym wnioskiem, jaki wyciąga ze swoich badań, jest zalecenie bezwzględnego wymordowania czarnoskórych. Nieoczekiwanie jednak choruje i umiera ze słowami: „Zgroza! Zgroza!”. Świadczą one o samoświadomości Kurza i wstręcie do samego siebie ze względu na uczynione zło. Rozwiń więcej

plan wydarzeń jądra ciemności